เฉด สีเบียร์ ครอบคลุมสเปกตรัมตั้งแต่สีทองอ่อนไปจนถึงสีดำสนิท นี่คือสิ่งที่การดูสีของเบียร์สามารถบอกคุณเกี่ยวกับรสชาติและบุคลิกของเบียร์ได้
จากแสงสีทองที่เหมือนฟางไปจนถึงสีดำที่เข้มกว่าตอนกลางคืน เบียร์มีหลากหลายเฉดสี ระบายสีหนึ่งในองค์ประกอบสร้างสรรค์ที่ผู้ผลิตเบียร์สามารถมีอิทธิพลได้เมื่อพวกเขากำลังสร้างสูตรใหม่
แต่สีสามารถบอกอะไรคุณแก่ผู้ดื่มเบียร์ได้หรือเปล่า ใช่. ต่อไปนี้เป็นสี่ด้านที่สีของเบียร์อาจทำให้คุณเข้าใจของเหลวในแก้วของคุณได้บ้าง
สีเบียร์บอกอะไรคุณเกี่ยวกับมอลต์?
สีของเบียร์เป็นหนึ่งในเงื่อนงำสำคัญในการหาชนิดของข้าวบาร์เลย์มอลต์ ซึ่งมักเรียกกันว่ามอลต์ ซึ่งเป็นผู้ผลิตเบียร์ที่ใช้ นี่คือสิ่งที่คุณสามารถอนุมานได้โดยถือเบียร์ของคุณขึ้นสู่แสง
- มอลต์พื้นฐานประกอบด้วยธัญพืชส่วนใหญ่ที่ใช้เป็นสูตรเบียร์ Pale Malt และ Vienna Malt สองสายพันธุ์ที่ได้รับความนิยม มีแนวโน้มที่จะให้ผลผลิตเบียร์ที่มีสีอ่อนกว่า
- มอลต์ชนิดพิเศษ เช่น Chocolate Malt และ Black Patent Malt ถูกคั่วเป็นเวลานานและทำให้เบียร์ดำมีสีเข้มและโดดเด่น
- แน่นอนว่าไม่ใช่เบียร์ทั้งหมดที่อยู่ปลายสเปกตรัมสี มอลต์ที่หลากหลายระหว่างสองสุดขั้วนี้ — รวมถึง Crystal Malt และ Amber Malt — สร้างทุกอย่างตั้งแต่เฉดสีทองไปจนถึงสีแดงเข้ม
สีของเบียร์บ่งบอกถึงสไตล์ของมันได้หรือไม่?
อย่างแน่นอน. ตอนนี้คุณเดาได้อย่างมีการศึกษาเกี่ยวกับประเภทของมอลต์ที่เข้าสู่เบียร์ของคุณโดยพิจารณาจากสีของมัน ส่วนผสมหลักดังกล่าวยังช่วยให้คุณทราบถึงสไตล์ของเบียร์อีกด้วย
- เบียร์สีฟางโปร่งแสงที่ซีทรู (หรือเกือบซีทรู) มักใช้เบสมอลต์ เช่น เพลและเวียนนา เบียร์สีทองอ่อนเหล่านี้มักจัดอยู่ในประเภทเบียร์เบาและเบียร์สีซีด
- เบียร์ดำโดยทั่วไปมีมอลต์ชนิดพิเศษซึ่งผ่านการคั่วนานกว่า มักใช้ต้มเบียร์สเตาท์และลูกหาบ
- ในช่วงกลางของสเปกตรัม สีต่างๆ ครอบคลุมตั้งแต่เฉดสีทองเข้มไปจนถึงสีแดงเข้มและน้ำตาล ซึ่งครอบคลุมสไตล์ที่หลากหลาย คุณจะพบกับเอลสีทองและเบียร์เอลอินเดีย (IPAs); ส่วนด้านที่เข้มกว่านั้น ได้แก่ เบียร์เอลอำพัน เบียร์เอลสีน้ำตาล และเบียร์เอลสไตล์เบลเยี่ยม
- อีกประเภทหนึ่งคือเบียร์หมอก ซึ่งแทบจะมองไม่เห็นเลย ในบางกรณี คุณอาจคิดว่ามีคนเทน้ำส้มให้คุณดื่ม! หากคุณมีเบียร์สีทองหรือสีส้มในแก้วของคุณ คุณก็กำลังจะจิบเบียร์ IPA หรือเบียร์เอลซีดสไตล์นิวอิงแลนด์
สีของเบียร์บอกใบ้ถึงรสชาติของมันหรือไม่?
สามารถช่วยได้อย่างแน่นอน ด้วยประเภทของมอลต์และรูปแบบที่แคบลง คุณสามารถเริ่มเชื่อมโยงจุดระหว่างสีของเบียร์กับรสชาติของเบียร์ได้
- เบียร์สีเหลืองอ่อนซึ่งมีแนวโน้มว่าจะเป็นเบียร์ลาเกอร์อ่อนหรือเบียร์ซีด จะมีรสหวานและมีกลิ่นของหญ้าและกลิ่นขนมปัง แน่นอน เบียร์บางประเภทไม่เป็นไปตามรูปแบบนี้ ตัวอย่างเช่น เบียร์พิลส์เนอร์จะเพิ่มความขมขื่นมากขึ้น
- เบียร์ดำ ซึ่งรวมถึงสเตาท์และพอร์เตอร์ โดยทั่วไปแล้วจะมีกลิ่นของช็อกโกแลต กาแฟ และคาราเมล ซึ่งมาจากมอลต์ชนิดพิเศษ
- มีความแตกต่างกันเล็กน้อยอยู่ตรงกลาง เบียร์เอลสีเหลืองอำพันและสีน้ำตาลสามารถให้ความสดชื่นแต่หวานกว่าเล็กน้อย หลายคนให้กลิ่นของท๊อฟฟี่และมีรสยีสต์หรือขนมปังที่เด่นชัดกว่า เบียร์สไตล์เบลเยี่ยมมีตั้งแต่รสเปรี้ยวหวานไปจนถึงเบียร์เอลเข้มข้นที่มีรสหวานราวกับอินทผลัม
- เบียร์ที่ขุ่นสามารถจดบันทึกของผลไม้หิน เช่น ลูกพีชและมะม่วง เช่นเดียวกับผลไม้รสเปรี้ยวและเสาวรส รายละเอียดรสชาติของพวกเขามักถูกอธิบายว่า “ฉ่ำ”
สีให้ความรู้สึกของปากหรือเนื้อสัมผัสหรือไม่?
ใช่มันช่วยในเรื่องนี้เช่นกัน ด้วยสไตล์ที่ลงตัว คุณยังสามารถใช้สีของเบียร์เพื่อคาดเดาความรู้สึกหรือเนื้อสัมผัสของปากได้
- คาดว่าจะมีคาร์บอนไดออกไซด์สูงและผิวที่คมชัดจากเบียร์ลาเกอร์สีทองอ่อนเหล่านั้น การตีเป็นฟองนั้นหมายความว่าเบียร์ทุกเวลาเหล่านี้เข้ากันได้ดีกับอาหารเกือบทุกชนิด
- เบียร์ดำให้ความรู้สึกที่หลากหลายมากขึ้นในปาก สเตาท์ส่วนใหญ่มีความเรียบลื่นและโปร่งสบายอย่างเหลือเชื่อ โดยเฉพาะอย่างยิ่งถ้าใช้ไนโตรเจนเพื่อสร้างเนื้อครีมที่ด้านบน ในทางกลับกัน พนักงานยกกระเป๋ามีแนวโน้มที่จะมีฟองมากขึ้นเล็กน้อย ในขณะที่เบียร์ดำมีฟองมากเป็นพิเศษและมีสีอ่อน
- เบียร์เอลสีทองโน้มตัวไปทางปากที่เบาบางและให้ความรู้สึกเหมือนเบียร์ลาเกอร์ ในขณะที่เบียร์เอลสีเหลืองอำพันและสีน้ำตาลจะเต็มอิ่มและกลมกล่อมบนเพดานปากของคุณ
- เบียร์หมอกมีสิ่งที่ผู้เชี่ยวชาญบางคนเรียกว่าเนื้อ “หมอน” คุณจะได้สัมผัสที่นุ่มละมุนลิ้นจากเบียร์เหล่านี้
วางใจต่อมรับรสของคุณ
แน่นอนว่ากฎนั้นมีข้อยกเว้นอยู่เสมอ IPA ของชายฝั่งตะวันตกครอบคลุมสเปกตรัมสี และมีสเตาท์สีขาว (แม้ว่าจะหายากก็ตาม!) มอลต์มีส่วนทำให้เกิดสีของเบียร์ได้อย่างแน่นอน แต่วิธีที่ผู้ผลิตผสมฮ็อพและยีสต์เข้าด้วยกันจะกำหนดผลลัพธ์ที่เกี่ยวกับสไตล์ รสชาติ และความรู้สึกในปาก
บรรทัดล่าง: เป็นการดีที่สุดที่จะสังเกตด้วยตาของคุณ สูดกลิ่นเข้าไป คาดเดาอย่างมีการศึกษา แล้วจิบเพื่อดูว่าคุณพูดถูกหรือไม่ ความสนุกอยู่ที่การชิมด้วยตัวคุณเอง
