นักวิจัยกำลังพัฒนาระบบเรดาร์ที่ขับเคลื่อนด้วยปัญญาประดิษฐ์เพื่อลดความขัดแย้งระหว่างหมีขั้วโลกกับมนุษย์
เมื่อใดก็ตามที่ Alyssa Bohart ได้ยินเสียงจากคอมพิวเตอร์ของเธอส่งเสียงเตือนซ้ำๆ— แจ้งเตือนสถานะเตือนสถานะ — การค้นหาเปิดอยู่ คำเตือนมาจากอุปกรณ์เรดาร์ที่ติดตั้งในเชอร์ชิลล์ รัฐแมนิโทบา ซึ่งเป็นระบบทหารที่ได้รับการดัดแปลงซึ่งตั้งโปรแกรมด้วยปัญญาประดิษฐ์ (AI) และได้รับการฝึกฝนให้ตรวจจับหมีขั้วโลก งานของ Bohart คือการควบคุมกล้องจากระยะไกลและยืนยันด้วยสายตาว่า AI กำลังโทรออกอย่างถูกต้อง
ในช่วงสี่ปีที่ผ่านมา Polar Bears International (PBI) ที่ไม่แสวงหาผลกำไรได้นำเรดาร์หรือ “หมีดาร์” มาทดสอบเพื่อหวังว่าจะช่วยให้ชุมชนทางตอนเหนือปลอดภัย หมีขั้วโลกเป็นสัตว์นักล่าที่ทรงพลัง และสำหรับคนในแถบอาร์กติกแล้ว การอยู่ร่วมกับหมีเป็นส่วนสำคัญอย่างยิ่งที่จะต้องรักษาระยะห่างอย่างให้เกียรติกัน แต่ด้วยการเปลี่ยนแปลงของสภาพอากาศทำให้น้ำแข็งในทะเลลดน้อยลง หมีขั้วโลกจึงใช้เวลาอยู่บนบกมากขึ้น โอกาสที่หมีขั้วโลกและมนุษย์จะมีปฏิสัมพันธ์กันมีมากขึ้น ซึ่งอาจส่งผลร้ายแรงต่อทั้งสองฝ่าย
Alysa McCall นักวิทยาศาสตร์ด้านเจ้าหน้าที่ของ PBI กล่าวว่า “เราอยากจะช่วยจัดการปฏิสัมพันธ์ของมนุษย์เหล่านั้น และทำให้แน่ใจว่ามีตัวเลือกที่ไม่เป็นอันตรายมากกว่านี้
โครงการนี้จุดประกายเมื่อ PBI กำลังมองหาวิธีใหม่ในการป้องกันความขัดแย้งระหว่างมนุษย์กับหมีขั้วโลก การประชุมโดยบังเอิญกับ SpotterRF ซึ่งเป็นบริษัทที่ผลิตอุปกรณ์เรดาร์ทางการทหาร ได้ให้แนวคิดแก่พวกเขา แทนที่จะตรวจจับโดรนหรือยานพาหนะที่กำลังเข้าใกล้ บางทีพวกมันอาจใช้ระบบเรดาร์เพื่อตรวจจับหมีขั้วโลกที่มุ่งหน้าไปยังเมืองต่างๆ และส่งการแจ้งเตือนล่วงหน้า
ในการทดสอบครั้งแรก นักวิจัยค้นพบว่า “เทคโนโลยีใช้งานได้ดี” Geoff York ผู้อำนวยการอาวุโสฝ่ายอนุรักษ์ของ PBI กล่าว “ถ้ามีอะไรก็ตรวจพบมากเกินไป” แม้ว่าทุนดราที่ไม่คุ้นเคยอาจดูเหมือนแห้งแล้ง แต่เรดาร์ก็แจ้งเตือนการเคลื่อนไหวหลายพันครั้ง ดังนั้นในปี 2020 ทีมงานจึงหันมาใช้ AI เพื่อพยายามจำกัดความนิยมให้แคบลง
“ด้วยการผสมผสาน AI นี้ เรากำลังสอนเรดาร์นี้อย่างแท้จริงเพื่อเรียนรู้ว่าหมีขั้วโลกคืออะไร” McCall กล่าว “มันคือการเรียนรู้ที่จะกำจัดคนและสุนัข รวมถึงสัตว์สี่ตัวและกวางคาริบู และเตือนเราเมื่อมีหมีขั้วโลกเท่านั้น”
ฤดูใบไม้ร่วงที่ผ่านมานี้ ด้วยความช่วยเหลือของ Bohart ทีมงานสามารถระบุหมีขั้วโลกได้ 28 ตัวและมีการแจ้งเตือน 89 รายการที่ไม่พบว่าเป็นหมี McCall กล่าวว่าเป้าหมายของพวกเขาคือการระบุตัวตนในเชิงบวกมากกว่าเชิงลบ แต่พวกเขายังต้องการที่จะทำผิดพลาดในด้านของการเตือนด้วยการโทรของ AI ในเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นไม่บ่อยนัก ทีมงานได้สังเกตเห็นหมีขั้วโลกไม่ว่าจะมองกล้องหรือเห็นด้วยตนเอง โดยที่หมีดาร์นั้นไม่สามารถระบุตัวตนได้ ในกรณีดังกล่าว ตัวแปรที่สับสนที่สุด 2 ตัวแปรสำหรับหมี-ดาร์คือการเปลี่ยนแปลงของขนาดของหมี และทิศทางที่หมีเดินไปโดยสัมพันธ์กับเรดาร์ “เรายังไปไม่ถึงจุดนั้น แต่ผลลัพธ์ที่ได้ก็น่าพอใจมากพอที่เรามีทิศทางที่ดีว่า AI จะไปที่ไหน” McCall กล่าว
ดักลาส คลาร์ก ผู้เชี่ยวชาญเรื่องความขัดแย้งระหว่างหมีขั้วโลกกับมนุษย์ที่มหาวิทยาลัยซัสแคตเชวัน ซึ่งอาศัยและทำงานร่วมกับหมีขั้วโลกในเชอร์ชิลล์ และผู้ที่ไม่เกี่ยวข้องกับโครงการของ PBI ตั้งข้อสังเกตว่าอุปกรณ์ตรวจจับนั้นมาพร้อมกับความท้าทาย เงื่อนไขของอาร์กติกนั้นยากต่อเทคโนโลยี เขากล่าว “ความท้าทายของเทคโนโลยีการตรวจจับคือการที่คุณขอให้ผู้คนไว้วางใจในชีวิตของพวกเขา” เขากล่าว “นี่ไม่ใช่การวิพากษ์วิจารณ์แอปพลิเคชันเรดาร์ และไม่ใช่คำติชมของความพยายาม นี่เป็นเพียงทุ่งที่มีแถบสูง”
แมคคอลตกลงว่าหมีดาร์จะเป็นเพียงส่วนหนึ่งของปริศนาความปลอดภัยเท่านั้น “แม้ว่าเราจะได้อุปกรณ์ที่สมบูรณ์แบบนี้ แต่เครื่องมือนี้ก็จะไม่ใช่เครื่องมือที่ปลอดภัยสำหรับหมีขั้วโลกเพียงอย่างเดียวที่คนต้องการ” เธอกล่าว ในเชอร์ชิลล์ หมีดาร์สามารถเสริมทีม Polar Bear Alert ที่ได้รับการฝึกฝนมาอย่างดีซึ่งลาดตระเวนเมืองและขัดขวางหมีที่บุกรุก
Todd Atwood นักนิเวศวิทยาของหมีขั้วโลกจาก United States Geological Survey ซึ่งไม่ได้มีส่วนร่วมในโครงการ Bear-Dar เช่นกัน คิดว่าชุมชนเล็กๆ ที่ไม่มีโครงการที่ได้รับทุนสนับสนุนอย่างดี เช่น โครงการของ Churchill โดยเฉพาะในอลาสก้าที่เขาอาศัยอยู่ อาจได้รับประโยชน์จากความช่วยเหลือ ของแบร์-ดาร์. “แต่พวกเขาจะซื้อระบบแบบนั้นได้ไหม? พวกเขามีคนในชุมชนที่สามารถดูแลและแก้ปัญหาระบบนั้นได้หรือไม่” เขาพูดว่า.
ยอร์กเชื่อว่าด้วยการทำงานที่มากขึ้น ชุมชนต่างๆ สามารถเข้าถึงหมีดาร์ได้มากขึ้น “เราต้องทำงานร่วมกับพันธมิตรและค้นหาระบบที่ยั่งยืนทางเศรษฐกิจสำหรับชุมชนในการซื้อและบำรุงรักษาจริง”
โชคดีที่ทีมอาจกำลังก้าวไปสู่เป้าหมายนั้นอย่างรวดเร็ว เมื่อมีข่าวเกี่ยวกับความคืบหน้าของ PBI กับแบร์-ดาร์ นักวิจัยคนอื่นๆ ก็ติดต่อหาอุปกรณ์ทางเลือกที่เป็นไปได้ หนึ่งซึ่งพัฒนาขึ้นที่มหาวิทยาลัยบริคัมยังก์ในยูทาห์ เป็นระบบลิดาร์มากกว่าระบบเรดาร์ที่มีระยะยิงน้อยกว่าแต่ถูกกว่าและพกพาสะดวกกว่า ฤดูใบไม้ร่วงที่จะถึงนี้ PBI หวังที่จะทดสอบอุปกรณ์ราคาไม่แพงนี้และทดลองใช้งาน SpotterRF bear-dar
ด้วยเครื่องมือและการสนับสนุนที่มากขึ้น McCall กล่าวว่าเมืองทางตอนเหนือสามารถปรับคำเตือนล่วงหน้าของ Bear-dar ได้ตามความต้องการ “ด้วยคำเตือนที่มากขึ้น คุณมีทางเลือกมากขึ้น” แมคคอลกล่าว “และปลอดภัยกว่าสำหรับหมีและผู้คน”
