บันทึกของปรสิตในปลาอายุ 90 ปี ซึ่งเก็บรักษาไว้โดยไม่ได้ตั้งใจในตัวอย่างพิพิธภัณฑ์ แสดงให้เห็นว่าในขณะที่บางชนิดกำลังเฟื่องฟู แต่หลายสายพันธุ์กลับเสื่อมโทรม นั่นไม่ใช่สิ่งที่ดี
Puget Sound ของรัฐวอชิงตันก็เหมือนกับระบบนิเวศส่วนใหญ่บนโลก กำลังคลานไปด้วยปรสิต ทุกอย่างตั้งแต่พยาธิตัวตืดไปจนถึงพยาธิตัวตืดติดเชื้อในสัตว์จำพวกครัสเตเชีย ปลา และสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมในทะเล ส่วนใหญ่ร้ายกาจ ดิ้นทุรนทุรายผ่านลำไส้ของโฮสต์โดยไม่มีร่องรอยภายนอก ตัวอื่นๆ รวมทั้งไส้เดือนฝอยสีแดงเข้มเรียวยาวClavinema mariaeทำให้ปลามีแผลคล้ายดามดามปลา
ในช่วงสองสามทศวรรษที่ผ่านมา ประชากรC. mariae ของ Puget Sound ได้ระเบิดขึ้น เชลซี วูด นักนิเวศวิทยาด้านปรสิตจากมหาวิทยาลัยวอชิงตันกล่าวว่า “ปลาแบนทุกตัวที่เราดึงขึ้นมานั้นมีรอยโรคร้ายแรง”
ในขณะที่ C. mariaeของ Puget Sound กำลังเติบโต (บทความล่าสุดโดย Wood และเพื่อนร่วมงานของเธอ เช่น แสดงให้เห็นว่าประชากรของพวกเขาเพิ่มขึ้นแปดเท่าระหว่างปี 1930 ถึง 2016 ) ปรสิตตัวอื่นดูเหมือนจะทรมาน
Rachel Welicky สมาชิกทีมของ Wood และนักนิเวศวิทยาจากมหาวิทยาลัย Neumann ในรัฐเพนซิลวาเนีย ตรงกันข้ามกับชื่อเสียงที่ไม่ดีของพวกเขา ปรสิตเป็นเหมือนเนื้อเยื่อเกี่ยวพันของระบบนิเวศ Welicky กล่าว “พวกมันเชื่อมโยงสิ่งมีชีวิตทั้งหมดเข้าด้วยกัน—พวกมันทำหน้าที่เป็นอาหาร, ทำหน้าที่เป็นผู้ล่า, พวกมันทำหน้าที่เป็นเหยื่อ” ปรสิตส่งเสริมความหลากหลายผ่านการติดเชื้อ
ยกตัวอย่างC. mariae Planktonic C. mariaeลอยอยู่ในแอ่งน้ำ—เป้าหมายเดียวของพวกมันคือการถูกกิน โดยเฉพาะอย่างยิ่งกับสัตว์จำพวกครัสเตเชียนตัวเล็ก ๆ เช่นโคเปพอด เมื่อสิ่งนั้นเกิดขึ้น ปรสิตจะเริ่มเดินทางขึ้นสู่ห่วงโซ่อาหาร C. mariaeทำให้โคเปพอพอดที่ติดเชื้อมีแนวโน้มที่ปลาจะกินมากขึ้น เช่น อิงลิช โซล ปลาแบนรูปเพชรอ้วนๆ ที่พบในชายฝั่งแปซิฟิกของอเมริกาเหนือ เมื่อกินเข้าไปแล้ว ปรสิตจะเข้าสู่เนื้อเยื่อของปลาและทำให้เกิดรอยโรคที่เป็นเครื่องหมายการค้า
แม้ว่า ผลกระทบของ C. mariaeต่อ English sole ยังไม่เป็นที่เข้าใจอย่างถ่องแท้ แต่งานวิจัยชี้ว่าปรสิตอาจดูดกลืนพลังงานของพวกมัน ทำให้พวกมันอ่อนแอต่อผู้ล่า แม้ว่าผลกระทบอาจไม่เป็นที่พอใจ แต่นั่นก็ช่วยให้ระบบนิเวศมีเสียงดังได้
“ปรสิตจะลดลงสำหรับคนที่เพิ่งได้ยินคำว่าปรสิตอาจดูเหมือนดี แต่ก็ไม่ใช่” Welicky กล่าว
เมื่อพิจารณาถึงความสำคัญ วูดและเพื่อนร่วมงานของเธอจึงพยายามทำความเข้าใจประชากรปรสิตของ Puget Sound พวกเขากำลังเรียนภาษาอังกฤษเพียงอย่างเดียว ปลาคล้ายปลาลิ้นหมาที่ไม่น่าดึงดูดอย่างยิ่งซึ่งมีตาโป่งสองข้างกดทับที่ด้านหนึ่งของใบหน้าที่แบนราบ เคยเป็นอาหารทะเลหลักในภูมิภาคนี้ก่อนที่การประมงจะปิดตัวลงในปี 1980 ส่วนหนึ่งเป็นเพราะC. mariaeกลายเป็นเนื้อเพียงอย่างเดียวที่ไม่สามารถขายได้ .
อย่างไรก็ตาม ไม่ใช่ทุกคนที่หยุดลากอวนลากพื้นเสียงเพื่อหาปลาที่มีหนอนตัวนี้ เป็นเวลาเกือบศตวรรษแล้วที่นักวิทยาศาสตร์ที่ทำงานให้กับพิพิธภัณฑ์ Burke Museum of Natural History and Culture ในซีแอตเทิล ได้รวบรวมตัวอย่างภาษาอังกฤษจาก Puget Sound สำหรับคอลเล็กชัน ichthyologyที่กว้างขวาง ของพิพิธภัณฑ์ นักวิทยาศาสตร์เหล่านี้แช่สารฟอร์มาลินและแอลกอฮอล์ที่จับได้เพื่อช่วยปลา และรักษาชุดของสัตว์ไม่มีกระดูกสันหลังที่บุกรุกเข้ามาภายในโดยไม่รู้ตัว การรวบรวมโดยไม่ได้ตั้งใจนี้ทำให้วูดและทีมของเธอมีวิธีติดตามประชากรปรสิตตลอดเวลา
การสืบสวนของ Wood และเพื่อนร่วมงานของเธอได้เปิดเผยความโปรดปรานที่แท้จริงของปรสิตที่อาศัยอยู่ใน Puget Sound ในตัวอย่างเพียง 109 ชิ้นพวกเขาพบปรสิต 2,450 ตัวตั้งแต่พยาธิใบไม้ไปจนถึงครัสเตเชียน แม้ว่าจะเห็นได้ชัดว่า Puget Sound มีปรสิตหลากหลายชนิด แต่เป้าหมายหลักของนักวิจัยคือการค้นหาว่าประชากรเหล่านี้มีและจะเปลี่ยนแปลงอย่างไร
ในช่วง 90 ปีที่ผ่านมา อุณหภูมิใน Puget Sound ได้เพิ่มขึ้น 1 °C และถึง 94 เปอร์เซ็นต์ของชายฝั่งของพื้นที่นั้นได้รับการแก้ไขโดยมนุษย์ จากการตรวจสอบว่าประชากรปรสิตตอบสนองต่อการเปลี่ยนแปลงเหล่านี้อย่างไรตามที่เปิดเผยโดยตัวอย่างในพิพิธภัณฑ์ Wood และทีมของเธอหวังว่าจะรวบรวมข้อมูลเกี่ยวกับวิธีที่พวกมันอาจตอบสนองต่อการเปลี่ยนแปลงในอนาคต จนถึงตอนนี้ ร่วมกับการระบุการเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วของC. mariaeการตรวจสอบปรสิตทั่วไปอีก 2 ตัว ได้แก่ พยาธิปากท่อและพยาธิใบไม้ที่หย่อนยาน แสดงให้เห็นว่าจำนวนประชากรของพวกมันลดลงตลอดหลายทศวรรษที่ผ่านมา
ปรสิตมีความสำคัญต่อตัวมันเอง แต่เนื่องจากความสัมพันธ์เชิงวิวัฒนาการอย่างใกล้ชิดกับโฮสต์ของพวกมัน การศึกษาปรสิตจึงเป็นหนทางที่ยังไม่ได้ใช้ประโยชน์มากนักในการทำความเข้าใจชีววิทยาของสัตว์ขนาดใหญ่ เคิร์ต กัลเบรธ นักชีววิทยาจากมหาวิทยาลัยนอร์เทิร์นมิชิแกน ผู้ศึกษาว่าปรสิตของสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมตอบสนองต่อการเปลี่ยนแปลงของสิ่งแวดล้อมอย่างไร “บางครั้งเราสามารถใช้ปรสิตเพื่อทำความเข้าใจสิ่งที่เกิดขึ้นภายในโฮสต์ซึ่งโฮสต์เองก็ไม่สามารถบอกเราได้” Galbreath กล่าว
อย่างไรก็ตาม เวลาในการรักษาและศึกษาพื้นที่เก็บกักระบบนิเวศเหล่านี้ใกล้จะหมดลงแล้ว จากการศึกษาในปี 2560 พบว่าหนึ่งในสิบของปรสิตทั้งหมดอาจสูญพันธุ์ใน 50 ปีเนื่องจากการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศหรือการสูญพันธุ์ของโฮสต์ “ปรสิตสามารถได้รับผลกระทบในทางลบจากการเปลี่ยนแปลงของสิ่งแวดล้อม เช่นเดียวกับยีราฟ แรด หรือสิ่งมีชีวิตอิสระอื่นๆ” วูดกล่าว
Wood, Welicky และเพื่อนร่วมงานของพวกเขาจะยังคงมองดูในพื้นรองเท้าที่แช่แอลกอฮอล์ต่อไป โดยแยกปริศนาปรสิตของ Puget Sound มารวมกันทีละตัว
